. Ηπειρώτικο μοιρολόι από τα παλιά, και χαρακτηριστικά της Ηπείρου.
Πρόκειται για μια συγκλονιστική ιστορία που περιγράφει τη δυστυχία και το δράμα της χηρείας της συζύγου και μάλιστα σε πολύ νεαρή ηλικία και λίγες μόλις ημέρες μετά το γάμο.
Ο θάνατος που επέρχεται αποτρόπαιος στο άνθος της ηλικίας και καταστρέφει τα όνειρα του φρεσκοπαντρεμένου ζευγαριού, μπορεί να συγκριθεί μονάχα με αρχαία τραγωδία, με ένα δράμα της ανθρώπινης ζωής. Πολλά τέτοια δράματα έχει βιώσει η Ήπειρος.
**Δίσκος: "Miroloi : Muziek uit Epirus", έκδοση 1993, του προγράμματος VPRO για το Radio 4 της Ολλανδικής Ραδιοφωνίας
Οι στίχοι:
Πέντε μέρες παντρεμένη, χήρα πάει στη μάνα της
με τα τέλια στο κεφάλι κι έκλαιγε τον άντρα της.
Την Παρασκευή το βράδυ, λούσ'κε κι άλλαξε
το Σαββάτο ξημερώνει στο κιβούρι* του
*κιβούρι = τάφος, μνήμα (από τα αρχ, αιγυπτιακά, μέσω της ελληνιστικής κοινής).
ΤΑΣΟΣ ΧΑΛΚΙΑΣ(1914-1992) - Η ΖΩΗ ΜΟΥ-ΕΡΤ-1982
Τάσος Χαλκιάς. Η πορεία του στη μουσική παράδοση
Ο ΤΑΣΟΣ ΧΑΛΚΙΑΣ στην εκπομπή ''ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ'' (ΓΙΩΡΓΟΣ &' ΗΡΩ ΣΓΟΥΡΑΚΗ) (ΕΡΤ ΑΡΧΕΙΟ 1987)
ΧΑΛΚΙΑΣ ΤΑΣΟΣ - ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΛΑΡΙΝΟΥ CD2
Μάγια μούχεις καμωμένα..με το Λευτέρη Κράνια και το Ναπολέοντα Φίκο
#Vostiniotis
#1950 1960 2331
"Πωγωνίσιος"
Από την εκπομπή "Ελλήνων δρώμενα" της ΕΤ3 (4 βίντεο)
Φάτε και πιείτε βρε παιδιά,
χαρείτε να χαρούμε
τούτο το χρόνο τον καλό,
τον άλλο ποιος το ξέρει,
για ζούμε, για πεθαίνουμε,
για σ' άλλο τόπο πάμε.
Εμείς χαρές δεν είχαμε
ούτε και πανηγύρια
ούτε και παλιοτράπεζο
να φάμε και να πιούμε.
. Παλιό τραγούδι από την περιοχή του Πωγωνίου Ιωαννίνων με συμβολικό περιεχόμενο. Συναντάται στην περιοχή του Πωγωνίου σε τετράσημο ρυθμό (4/4) και συνακόλουθο πωγωνίσιο χορό ή χορό "στα δύο" όπως είθισται να ονομάζεται στο Πωγώνι. Συναντάται σε παραλλαγές και σε άλλες περιοχές της χώρας, όπως π.χ. σε βλαχόφωνα και ελληνόφωνα χωριά στη ραχοκοκαλιά της Πίνδου (νομοί Ιωαννίνων, Γρεβενών και Τρικάλων) αλλά και σε άλλα μέρη όπως σε χωριά της Καρδίτσας. Οι παραλλαγές αυτές τραγουδιούνται σε τρίσημο ρυθμό (3/4 ή συρτό "στα τρία") και κινούνται στο ίδιο μελωδικό μοτίβο μεταξύ τους. Παραλλαγές συναντώνται ακόμη και στην περιοχή της Θράκης, κυρίως σε εξάσημο ρυθμό και χορούς τύπου "ζωναράδικου" (π.χ. Δε σι θαρρούσα ποταμέ, Τι Κατεβάζει ο Ντούναβος κλπ).
Το θέμα του τραγουδιού δεν είναι άλλο από την ζωή και το θάνατο. Μάλιστα, ο ποταμός είναι μια συμβολική μορφή του ίδιου του θανάτου. Κανείς δεν τον περιμένει, αφού κανείς δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει πλήρως ότι το νήμα της ζωής μπορεί να κοπεί ανά πάσα στιγμή. Όπως ακριβώς ένα ήρεμο ποτάμι, μέσα σε δευτερόλεπτα μπορεί να κατεβάσει νερό όσο μια "γεμάτη θάλασσα", έτσι και ο θάνατος έρχεται ακαριαία, τόσο ορμητικά όσο ένα πλημμυρισμένος ποταμός. Καταφέρνει να ανατρέψει τη ζωή, όπως ένα ποτάμι να ξεριζώσει λιθάρια και δέντρα. Σκορπάει τα πλούτη (η "χρυσομηλιά" που παρασύρεται με τα μήλα φορτωμένη) και από αυτόν δεν γλιτώνουν ούτε καν οι νέοι και ρωμαλέοι, ούτε οι "νέοι με τα άρματα", ούτε τα "κορίτσια με τα στόλια τους".
Τραγούδι: Φανή Δημοπούλου (από το Δολό Πωγωνίου)
Κλαρίνο: Φώτης Αθανασιάδης
Βιολί: Χαράλαμπος Μπατζής
Λαούτο: Βαγγέλης Αθανασιάδης
Ντέφι: Φώτης Δήμου
Ηχογράφηση: 1976, για λογαριασμό της ΕΡΑ
Οι στίχοι:
Δεν το θαρρούσα ποταμιά, εμένα η μέση μου λιανή
νερό να κατεβάσεις, μεσούλα γιο γραμμένη.
Και τώρα που κατέβασες, μια θάλασσα γεμάτη
σέρνεις λιθάρια ριζωτά, δέντρα ξεριζωμένα
σέρνεις και μια γλυκομηλιά, στα μήλια φορτωμένη.
Ιστορικό, πολυφωνικό τραγούδι από το Δολό Ιωαννίνων και την ευρύτερη περιοχή του Πωγωνίου. Αναφέρεται στην περίοδο που ο Αλή Πασάς των Ιωαννίνων ήταν στο απόγειο της δόξας του και οι κτήσεις της επαρχίας του κάλυπταν μεγάλο μέρος της σημερινής Ελλάδος και Αλβανίας. Η μοναδική
Πέτρο-Λούκας Χαλκιάς εκδήλωση-αφιέρωμα και βράβευση για το έργο του, στον Πέτρο-Λούκα Χαλκιά 20-09-2017 H Ένωση Ηπειρωτών Περιστερίου και ο Δήμος Περιστερίου, αναγνωρίζοντας τη τεράστια προσφορά του στην ηπειρώτικη αλλά και τη δημοτική μουσική παράδοση, διοργάνωσαν τιμητική εκδήλωση-αφιέρωμα και βράβευση για το έργο του, στον Πέτρο-Λούκα Χαλκιά, τη Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 2017, στο Άλσος Περιστερίου. Κλαρίνο έπαιξαν εκτός του Πέτρου-Λούκα Χαλκιά και οι εξής: Σταύρος Καψάλης, Νίκος Φιλιππίδης, Δόκιμος Χαραλάμπους, Θοδωρής Γεωργόπουλος, Γιώργος Κωτσίνης , Δημήτρης Ζιάγκας και Τάσος Μαγκλάρας Τραγούδησαν στην εκδήλωση-αφιέρωμα οι: Σάββας Σιάτρας, Αντώνης Κυρίτσης, Κώστας Μήτσης, Παγώνα Αθανασίου, Δημήτρης Καλογήρου, Ηλίας Κόντης, Γιώργος Κόντης, Κων/νος Κόντης, Θωμάς Κυρίτσης, Λευτέρης Κωνσταντίνου, Ανδρέας Μετσοβίτης, Παπαναστάσης, Χρήστος Πότσης, Βαγγέλης Τόρης, Δημήτρης Τζουμερκιώτης, Λευκοθέα Φιλιππίδη. Τους προαναφερόμενους κλαρινίστες και τραγουδιστές, συνόδευαν οι ηπειρώτικες κομπανίες των, Πέτρου-Λούκα Χαλκιά, Νίκου Φιλιππίδη και Τάσου Μαγκλάρα Συμμετείχαν οι παραδοσιακές χορωδίες της Ένωσης Ηπειρωτών Περιστερίου και της Ομοσπονδίας Αποδήμων Μουργκάνας και χόρεψαν τα πολυμελή χορευτικά των δύο προαναφερόμενων ηπειρώτικων αποδημικών Συλλόγων. Κείμενα Επιμέλεια: Χρήστος Τούμπουρος Παρουσίαση: Μαρίκα Γκόνη Βιντεοσκόπηση – μοντάζ και διαδίκτυο Ναπολέων Ροντογιάννης δημιουργός του site http://www.giannena-e.gr
CTMDProgramsConcerts
Δημοσιεύτηκε στις 28 Αυγ 2013
Pericles Halkias (1908 - 2005) was an Epirotik Greek clarinetist originally from the mountainous region of Pogoni in northwestern Greece bordering Albania. A virtuoso clarinetist who started playing at the age of eight, he came from a family that produced musicians going back 150 years. In the 1930s, he regularly played at the Elatos taverna, the most prestigious folk music club in pre-WWI Greece.
«Ηπειρώτικο μοιρολόι. Οδοιπορικό στην αρχαιότερη ζωντανή δημώδη μουσική της Ευρώπης» είναι ο τίτλος του βιβλίου του Κρίστοφερ Κινγκ που κυκλοφόρησε αυτές τις ημέρες από τις εκδόσεις “Δώμα” και παρουσιάστηκε στο Ωδείο Αθηνών στις 4 Δεκεμβρίου 2018. Αμερικανός μουσικολόγος, μουσικός παραγωγός , συγγραφέας και επιμελητής ήχου ιστορικών μουσικών έργων, έχει βραβευθεί με Grammy για τη δουλειά του, ο Κίνγκ έχει επιδοθεί στη συστηματική μελέτη και καταγραφή των ηπειρώτικων μοιρολογιών.